Kapelusze

Tak mnie naszło na temat kapeluszy .Otóż kiedyś nosiłam je na co dzień. Pewnego razu ex przyjaciółka świetnie obeznana w modowych sprawach, zawód krawiectwo ciężkie stwierdziła, iż mi nie pasują. Posłuchałam jej gdyż wiedziałam, że skoro się zna to mi dobrze radzi i przestałam nosić a wręcz oddałam je do koszy dla biednych. Po zerwaniu znajomości słyszalam zdania w stylu ty nosiłaś kiedyś kapelusze, ładnie ci w nich było i chciałam wrócić do nich, ale trafiałam na zwykłe z hm czy no name albo sztuczne. Dziś zobaczyłam w lumpie i myślę przymierzę. Oczywiście na głowę, foty i na whatsapp siostry a ona weź i tak powracam do noszenia na codzień.

 1) Włoskiego projektanka Borsalino.

2) GJØVIK

Kapelusze rzecz jasna po wykonaniu fot zostały odparowane i jutro będę się w jednym z nich toczyć przez pół miasta autobusem a potem do innego miasta również autobusem. Mam gdzieś spojrzenie ludzi, szepty itp. Jeśli miałabym brać do siebie to l, że kapelusze nie a ubiór masz za stary do twojego wieku, że powinnaś się ubierać bardziej dziewczęco to bym musiała chyba goła chodzić. Kochani nie bójcie się ubierać kapeluszy nawet, gdy będziecie jedynymi osobami w swojej miejscowości. 

Ubiór a inni ludzie.

Tak mnie naszło na swoje refleksje. Wlaśnie siedzę na łóżku i patrzę na śpiącą na radiu kotkę, po podłodze snuje się czarna sunia 

z białymi elementami. Dla wielu kot śpiący w przedziwnych miejscach jest fajny 

a piesek z plamkami unikatowy. Jednakrze człowiek już nie. Chodzi mi o człowieka, który jest inaczej ubrany i nie nam tu na myśli nieskromnego ubioru czy różowych włosów. Chodzi mi o klasyczny strój itp. 

Przykłady:

- elegantsze buty czy trampki (nie pamiętan bo x lat temu było), geterki czarne (aktualnie już nie lubię getrów), bluzka 

w paski (oczywiście zasłaniająca tyłek), czarna ramoneska jeansowa i kapelusz. 

Wchodzę tak do jednego lumpa

a dziewczyna ubrana w ortalionowy dres (moje rodzeństwo miało takie za komuny) sztura swojego chłopaka i pokazuje na mnie palcami.

- trencz beżowy, elegantsze buty i spodnie, kapelusz. Idę ulicą i jakaś facetka gapi się na mnie, mija mnie też się gapi a jak mineła to głowę odwróciła i dalej mnie mierzyła. Kobieta zwyczajnie ubrana. Dobrze, że tramwaj nie jechał bo by jeszcze wpadła pod niego.

- Płaszcz, szal i beret. Podchodzę na przytsnek autobusowy i mam wrażenie, że jedna dziewczyna daje cynk drugiej, że dziwnie wyglądam. 

Oczywiście mam to gdzieś i wyznaję zasadę. Jeśli ktoś mówi, że mi coś nie pasujei mówię tu o osobie, która wiem że się zna, albo modnie ubiera to ok. Natomiast jeśli mówi to osoba, która nie ubiera się dobrze moim zdaniem i nie powie czytałam, słyszalam tu i tu to nie słucham takiej osoby. 

Druga kwestia to ubieranie się inaczej niż innni. Mnieszkam w małym mieście 

i patrzę jak ubrani są inni ale tylko 

w kontekście by nie wyjść ubrana za lekko czy za ciepło a po za tym ubieram to co lubię i moim jednym ze wzorów jest Tomasz Jacyków. Przykład zobaczę przez okno przysłowiowe 10 kobiet bez czapek 

i również nie ubiorę (chyba, że wyjdę 

i będzie mi zimno). Natomiast zobaczę przysłowiowe 10 kobiet w czapach czy to małych, czy to z pomponem to bez problemu ubiorę mój wełniany kapelusz 

w stylu Stefanii Rudeckiej z Trędowatej. Ubieran klasyczne buty, elegantszy płaszcz, beret, kaszmirowy szal i do kościoła na chulajnidze gnam. Mam gdzieś spojrzenie innych. Nieraz jak słyszę w domu elegancki ubiór i chulajnoga to mówię, że w dużych miastach, w Paryżu w garniturach chulajnogami do pracy jadą. Ileż to kobiet marzy by ubierać kapelusze czy coś innego a nie nosi bo były by pojedyńcza jednostką w swojej miejscowości, środowisku. Kobitki jak i nężczyźni ubierajcie się jak chcecie 

i jeśli jest to stylizacja, o której Jacyków czy ktoś jego pokroju powiedziałby świetna czy coś w ten deseń to noście i mniejcie zdanie czy spojrzenie innych gdzieś..